kENDİME kÜSTÜM
Kendime bir kule örüyorum
Rüyalarda zirve görüyorum Yükseldikçe neden sönüyorum Sevdalarım koyduğum ilk tuğla Gözyaşları harç, ağla Cengiz ağla *** Koyarken sevindiğim acılar Yüreğime çökünce sancılar Bir ilaç gönderin ey hancılar Bitince yaşam neresi başlar Meyve veren ağacı kim taşlar *** Bir başka tuğlası olsa dertler Hançerler sırtımda namertler Küfürle Dualarım aynı fertler Ördükçe içinde kalıyorum Gitmeden nereye varıyorum *** En ağır tuğlaları hatıra Kaderimi yazdım bu satıra Yazılarımı yükledim katıra Zirveye bakarken dibe çöktüm Dostumu sevdim KENDİME KÜSTÜM |