Önce yaşa der hayat sonra yasa
Önce gör herşeyi sonra nankör
Yıldızları küçük eyler fakat uzak
Ufukları güzel eyler fakat uzak

Zaman öne eğer başı kader göğe çevirir
Kibir ölüm eyler çareye empati şifa
Böcek verir bazen bazen bir ot zehir
Böcek olur bazen bazen bir ot panzehir

Bildirmez duyurur müziğini kedere
Getirmez götürür el çekip kelemine
Önce başı der sonra ölüm
Önce yedirir aşı sonra aşı peşine

Tecrübe eker alnına dert verir dize
Akar nefsin şairsen dize dize
Kimi aşk ister kimi iş kimi şöhret şan
Kimi ağlar kalabalığında kimi yalnızlıktan

Ilkin küçüksün yenisin taze
Sonra olgunlaşan aşkın meyve verir hemen
Bir bir anlayışın yükte oldumu birden
Verir çok görmüşlüğün hakkını filizlerine

Yankı olman gerek çığ olup dökülmen
Koşmanda lazım zirveye sabretmende derinden
Öksüz ol yetim ol kaybol küçül
Ana da ol baba da varol büyü

Elbet yazlar sana ağaç altlarında yurt sunacaktır
Koruyacaktır tohumlarını kış olup teker teker
Dökülüp saçılacak sonra açacak ilkbahar hepsini
Ve baharda sonbulup büsbütün uyutacaktır