Hasır altı yalnızlıklarımızı evlat edinme çabasıydı bizimkisi
Bundandı kehribar rengi akşamlarda aşk şarkılarına tutunmuşluğumuz
Birbirimize kıyamayışımız bundandı..

Bilmezdi oysa
Düşüme her düşüşünde düşsaçlı çocuklar sarkardı pervazlarımdan
Bilmezdim oysa
ne vakit eline dokunsam yüreğinin ortasında bir volkan tutuşurdu
y a n a r d ı ...

Say ki
savrulmuş eski bir Eylül’ün sararmış yapraklarıydık..
Say ki
her dinden aforoz edilmiş iki günahkar
Say ki
hayat ve ölüm arasındaki ince çizgide inadına hiçbirşeye tutunmadan yaşayanlardık..
Say ki
koca bir kentin ortasında yönünü kaybetmiş iki meczup
Say ki
zemheri vurmuş yüreğinin yitik Temmuzunu arayanlardık

Şimdi desem ki rötar yapmış bir ömrün son kıyısındayım
Seferleri kaldırılmış bir limanda
sen yanım eksik her yanım yarım
Ki ben öleyim ölmesine de
boynunun bana nazır kıyısında hükmümü yitirmekten korkarım..

Yadigar Yeliz Yaman