Bilmiyorum..
Güneş doğup,
Gözlerimi her açtığımda korkuyorum. Kalkıyorum ayağa ve.. Düşünüyorum nedenini bilmeden. Nereye gittiğimi bilmeden yola koyuluyorum. Bazen koşuyor,yorulduğumda yürüyorum. Ama sürekli yol alıyorum.ilerliyor ilerliyor... Neden burdayım diyorum,bilmeden nereye gidiyorum. Ama cevap alamıyorum ve tekrar düşünüyorum. İnsanların arasına giriyorum,hepside benim gibi. Onlarda yürüyor,koşuyor,düşünüyor ve belkide biliyor. Benim farkım nedir diye soruyorum.Ama kimse cevap vermiyor. Dahada korkuyorum ama,nedenini bilmeden Sonra tekrar düşünüyorum.Sırf nedenini anlamak için. Yine birşey bulamıyorum,amansızca düşünüyorum. Ve yine yürüyorum.Uzaklaşıyor uzaklaşıyor... Yanlızlığı seviyorum ama sürekli insanların arasına giriyorum. Nedense onlardan ayrılamıyorum,onlarda benden. Sanki beni tanıyorlar,beni görünce gülümsüyorlar. Ama ben hiçbirini tanımıyorum.Belkide hatırlamıyorum. Çok yorulursam oturuyorum.Ve yine anlamsızca düşünüyorum. Saçmaca şeylere gülüyor,hüzünlendikçe ağlıyorum. Bilmiyorum.Bütün bunları neden yapıyorum? Daha sonra yürümeye devam ediyorum. Artık yanlız kalamıyorum.Etrafım sürekli kalabalık. Bazen insanlara bakıyorum,onlarında bana baktığı gibi. Tekrar ağlıyorum,ama bu kez hiç gülmeden. Ve tekrar düşünmeye başlıyorum, Ve yine nedenini bilmeden. Artık gülecek bir neden dahi bulamıyorum. İnsanlara bazen dokunmak istiyorum. Ama bana yaklaşmıyorlar,sürekli uzakdalar. Ne kadar istesemde dokunamıyorum. Yine düşünüyorum,yanlız bu kez farklı bir şekilde; Yavaş yavaş anlıyorum bu gidişin nedenini. Ama hiç gülmeden sürekli ağlıyorum. Neden diye düşünmüyorum.Çünkü,artık nedenini biliyorum Ben buradaki insanların zavallılığına ağlıyorum. Ve onlara baktıkça asla gülemiyorum. Ve yürüdükçe başlangıça vardığımı görüyorum. Aslında ben hiç yol almıyorum.Sadece yürüyorum. Sonrada başladığım yere tekrar dönüyorum. Tekrar geliyorum,ilk adımı attığım yere. Güneşin batmasıyla beraber bende batıyorum. Ve kendi mahsenime doğru yol alıyorum. Artık gözlerimi açmak istemiyorum.Ve ebedi olarak, Birdaha ağlamamak uğruna gözlerimi kapatıyorum.. TurhanKoç |