Duasını almakla şereflendiğim şiirime ilham olan Üstâd Cemal Safi’nin vefatını duyduğum an duyduğum hüznün şiirime düşmesi

Diner mi akan yaşı biter mi gamı yası
Okuduğunuz şiir bir şair ağlaması
İlhamını yitirmiş en güzel şiirlerin
Vedası gönüllerde anlatılmaz değerin

O kasım akşamının hüznünde taşıyorum
Sanki o şen demleri bir daha yaşıyorum
Şimdi o şen demlerin yüreğine gam düşer
Gemi kalktı çare yok vardı vuslata beşer

Kalplere mühürledik aşkın tek hecesini
Uçmağa yolculadık şairler yücesini
İyiki tanımışım almışım duasını
ve de cânı gönülden görmüşüm sevdasını

Cemalinde bir ömrün yorgunluğu saklıydı
Bir deli gönüldü o sevdaya tutsaklıydı
Sevdaların sevdası gel dedi gidilmez mi
Böyle büyük bir usta aşkla yâdedilmez mi

Vurgunda aşkın izi gönül yorgun diz yorgun
Her gece başka şiir gözler uykuya dargın
İlhamımıza dua başımızda el oldu
Bu gün yüreğimize bir ağıt gazel oldu

Ey şair-i toy Ziver akan gözyaşına bak
En güzel şiirine kavuştu kara toprak
Anlatabilsem sizi her yana adım adım
Duam ol sevgiliye komşu olun üstâdım

ziver hacıoğlu