BİZ SEVGİYİ AŞK’I SENDEN ÖĞRENDİK (YUNUS’A SESLENİŞ)Şiirini sevdik sözünü sevdik, Yürekte har’ını, közünü sevdik, Senden içre seni, özünü sevdik; Gülistanı sevdik, natırı sevdik, Sevdik yaratandan, ötürü sevdik.. Gönlü taht eyledik, çalap’ı sevdik, İnler iken duyduk dolabı sevdik, Nurdan bir iz bulduk yalabı sevdik; Çiçek çiçek rengi, ıtırı sevdik, Sevdik yaratandan ötürü sevdik. Sevgi ikliminin ulu çınarı, Hikmetli kelamın coşkun pınarı, Suyun çağlayanı, dağın yanarı; Sendeki muhabbet, hatırı sevdik, Sevdik yaratandan ötürü sevdik. Ey nebi aşığı, Hakkın has kulu, Ey pir-i şuara, şiir’i ulu, Ey sözü doyulmaz, balların balı; Yazdığın her hece, satırı sevdik, Sevdik yaratandan ötürü sevdik. Yunus’um izinden gelmek isteriz, Şiir nakış’ından, ilmek isteriz, Aşkının sırrını bilmek isteriz; O gizli, ilahi süturu sevdik, Sevdik yaratandan ötürü sevdik. Biz sevgiyi, aşk’ı senden öğrendik. Süleyman ŞEN Çalap: Tanrı, Allah Sütur: Örtüler, perdeler Yalap: Işıltı, parıltı( parıl parıl) |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar