Metruk müze
Reform niteliği dokunmuş bir tutam tütün
Birden yeraltı çarşısına iner merdivenler dumanla Eskiyi damıtmış mitosları yakabilmeli satarken Burdan aşağısı uygarca kimsesizlik Körebe memelerini emdiğim anaç Bacaklarını göğe doğru aç Yüksekten düşüyorum derine Oysa granitle kaplardım aşkını bilinmeyenin Abidevi öpüşlerle ısırıyorum metruk müzeyi |