HİLELİ LÂBİRENTBir bilinmezlikler sarmalındayım, lâbirent gibi Her yanım, cam kırıklarıyla örülmüş duvarlar, Attığım her adım yeni bir yara, Tüm hücrelerimden kanlar akıyor Ve üstümde görünmeyen bir göz var, Bana, ’öde günahını’ der gibi bakıyor. Haykırmak istiyorum isyânımı, Bu kez, sanki bir el, ağzımı tıkıyor. Bakıyorum, boynumda ilmiklenmiş koca bir kement, Ben gitmiyorum artık, o güç beni çekiyor Ve kader gibi kurulmuş hileli bir lâbirent; Sonunda bütün yollar sana çıkıyor... (25/10/2008) Ünal Beşkese |
Bir bilinmezlikler sarmalındayım, lâbirent gibi
Her yanım, cam kırıklarıyla örülmüş duvarlar,
Attığım her adım yeni bir yara,
Tüm hücrelerimden kanlar akıyor
Ve üstümde görünmeyen bir göz var,
Bana, ’öde günahını’ der gibi bakıyor.
Haykırmak istiyorum isyânımı,
Bu kez, sanki bir el, ağzımı tıkıyor.
Bakıyorum, boynumda ilmiklenmiş koca bir kement,
Ben gitmiyorum artık, o güç beni çekiyor
Ve kader gibi kurulmuş hileli bir lâbirent;
Sonunda bütün yollar sana çıkıyor...
Selim Temiz tarafından 4/18/2018 11:06:15 AM zamanında düzenlenmiştir.