RAHLE
RAHLE
Hiç kimse vaz geçilmez değilmiş Geç de olsa öğrendim Seni sevmek günahların en büyüğüymüş Sayende gördüm Bir düğüm atmadan sensizliğe Ben senin için her gün öldüm Bu kalbin bir seveni vardı bir de gideni Zımba teliyle bağladığım yaralarımı Yarabandıyla sarıyorum eksik sözlerini Derin bir sükunet var Gözüm gibi bakamadığım çocukça heveslerimde Bu son der geçerim Gökkubbe beline sarınca geceyi Nefesimi gıdıklayan bir ses böler sensizlğimi iç gıcırdatan bir tınılama musikisi Geceyi boyar kandillerin görkemi Rahleden yükselen Ezan Sesi Pınar Doludeniz |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar