...SÖZ HIRÇIN...Sinsice Avuçlarımda yandı Yaprağına çizilmişleri hiçe sayan yoncalar Geceye dumanı dokundu Döndü maviye İçinden yüreğim geçti İçinden yüzün Ve saklandı tüm ümitler Dönüp bakmadan geriye Yangından Arta kalan yanık kokusu Sindi tüm tenime Kalem arşa kalktı Söz hırçın Oysa ki Çizdiğim tablolar Saçlarımı savururdu Baktığım her yer pembeye dururdu Şehrimde kalabalık ayak sesleri Hep sana soyunurdu Gittin Çarparken yüzüme kapılarım Sahipsizce kavruldu bedenim Kanım mapusta Toprağa savruldu gözbebeğim İçimde asırlık bir ben Kimbilir kaç zamandır ben bende değilim Şimdi İpleri hayata bağlı Nefes alan bir kuklayım Umduğumu değil bulduğumu Deyip Günleri öğütüp dün ediyorum Dudağımdaki ıslıkla Kendi marşımı çalıyorum Duymasan da Hıçkırıklarım sana Bu deşilmiş satırlar sana Ve sadece yalnızlık Sadece sabırsız bir özlem kaldı Ellerimi kanatarak getirdiğim sabahlara... ASLI DEMİREL... |
Hıçkırıklarım sana
Bu deşilmiş satırlar sana
Ve sadece yalnızlık
Sadece sabırsız bir özlem kaldı
Ellerimi kanatarak getirdiğim sabahlara...
ASLI DEMİREL... GÜZEL ŞİİR YAZMIŞ.
kUTLARIM.