Öfkeli bakışlardan sığındım gözlerine.
İster sürgüne gönder, ister isen azat et.
Güvendim adalete, razı geldim hükmüne.
Kelepçe vur kalbime, gönül hanene hapset.
Vicdanın rahat olsun, benim hakkım müebbet.


Sakın bana acıma, metanet de dileme.
Ben cezayı hak ettim, ver gücünü kaleme.
Öyle bir ceza ver ki; ibret olsun âleme.
İyi halim gözetme, ona göre hesap et.
İbreti âlem için, benim hakkım müebbet.

Kanunlar aynı kanun, değişmedi; mer’i dir.
Bir gönül hırsızıyım, ta ezelden beridir.
O kadar büyük suç ki; kalem kırsan yeridir.
İdam cezası kalkmış, bunda da var bir hikmet.
Af gelse de bırakma, benim hakkım müebbet.


Girdiğim bu gönülde sanma bir gün bıkarım.
Salar isen dışarı, daha çok can yakarım.
Çıldırırım belki de, birkaç kurşun sıkarım.
Seninle huzur buldum, beni biraz teskin et.
Azılı bir suçluyum, benim hakkım müebbet.


Bu yola çıkar iken, her şeyi göze aldım.
Girdiğim gönüllerde çok kısa süre kaldım.
Seni gördüğüm zaman gerçekten sevdalandım.
Ne güzel bir zaman, ne güzel bir muhabbet.
Bırakma beni asla, benim hakkım müebbet.


Sabri Koca