platonik katmanşırıl akan pusda farkedilmez derinlik demesen aklıma gelmeyecekti karalamayacaktı yüzünü beyaza duvar pusulası pusuda saatler oncağızım bir harf çekmiş pusatını beklemede fırtınayı sesler kime ne o sahaf yakamamışsa zamanı savaşmasak iyi olurdu gecenin göbek kordonuna unutulurdu taşın göğsünü çatlatan çınar dudaklar kan ısırır zaten bişey dedim sanır parmaklarım rengini gökten çalan şuncağızım kuyu derine inen merdivenlerde iç ateşlere dokunulur yıldız boyu |