UTANDIM
Kişinin Rabbine olan inancı
Olmalı yürekte tükenmez sancı Şu fani âlemde kendini hancı Görenler yüzünden handan utandım. Eğnine süslüce esvabı giyen Helâli haramı sormadan yiyen Kendini bilmezken insanım diyen İnsanlar yüzünden şandan utandım. Gecenin sonunda nurlu sabaha Ulaşmak hayali dolarken ruha Güneşin huzmesi her bir cenaha Selâmı sunarken tandan utandım. Müjdedir huzmesi toprağa, taşa Can verir zerresi yaprağa, kuşa Güneşle dünyayı bahara kışa Döndürüp donatan Han’dan utandım. Tesadüf diyorlar her bir oluşa Nadanlar biniyor böyle dolmuşa Fen diye inanıp zırva mışmışa Âleme yan bakan zandan utandım. Muhacir sabrıyla dolandım arzı Seyrettim âlemde usulü, tarzı Vazife belledim sünneti, farzı Halik’tan bîhaber ân’dan utandım. -muhacir bozkurt- Mustafa KÜTÜKCÜ 30.03.2018 – DENİZLİ. |
Gönlüne Sağlık...
................................. Saygı ve Selamlar..