İkindi Rubaileri-2
HAKİKİ ÖNCÜLER
Yokuşlarda yoğuz biz, bizi arayın düzde! Samimiyet ararsan, yürekte değil sözde Biz çabuk unuturuz hakiki öncüleri Yaşayan büyüklerin ölüsü makbul bizde GÖZLERİN Yakından bakamadım, elâ mıdır gözlerin? Hasret narında yakan belâ mıdır gözlerin? Ferhat’a dağı taşı pamuk gibi attıran... Mecnûn’u kül eyleyen Leylâ mıdır gözlerin? İMKÂNSIZ BİR AŞK İÇİN İmkânsız bir aşk için nice hayaller kurdum Şehir dar geldi bana, kendimi dağa vurdum Varacağı son nokta uçurum bu sevdanın Bir elâ gözlü yârin peşinden koştum durdum İNTİZARIN KÖZÜ Saçının tellerine gönlümü bağlamışım Söz verip gelmeyince oturup ağlamışım Bir ömür tutuşmuşum intizarın közünde Hasretin ateşiyle kalbimi dağlamışım ÖZELEŞTİRİ Sanırsın ki dünyaya gezip tozmaya geldin Ölçüsüzce yaşayıp sanki azmaya geldin Ötenin ötesi var, sen de konar göçersin Zannetme bu âleme şiir yazmaya geldin TAHAMMÜLÜM KALMADI Boşa koydum dolmadı, dolusu hiç almadı Nice seneler geçti, yâr kapımı çalmadı Yolunu gözlemekten yoruldum ey sevgili! Çatladı sabır taşı, tahammülüm kalmadı M. NİHAT MALKOÇ |