0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2027
Okunma
Yetim kızı yüzü tıpkı annesi,
Teni beyaz gözü zeytin tanesi,
Saçı uzun eli gülden bir yaprak,
Kaşı kara kalbi matem hanesi.
Yanağı yol yaşı yolcu bir çocuk,
Dudağı al sesi yorgun ki boğuk,
Kirpiği ok bedeni ay halesi,
Alnı apak tek bahtıdır sorguluk.
Geçerken ben önünden bu yetimin,
Sözü geldi aklıma bir hatibin,
Yetim başı okşayan el yanmazmış,
Buymuş kulda tezahürü hadisin.
Uzattım elimi o bükük başa,
Şahit oldu taşlar damlayan yaşa,
Doğruldu gövdesi ürkerek içten,
İsyansız tevekkülle dedi hâşâ.
Sustum tüm çığlığımı toplayarak,
Tuttum elini içten ağlayarak,
Dedim üzülme kalsan da yalınız,
Onay verdi başıyla anlayarak.
Yetim kızı yüzü tıpkı annesi,
Teni beyaz gözü zeytin tanesi,
Saçı uzun eli gülden bir yaprak,
Kaşı kara kalbi matem hanesi…
5.0
100% (1)
