Taşınmışsın yüreğimden
Taşınmışsın yüreğimden
Öyle cız çıplak bırakıp gitmişsin Böylede olur mu aniden habersiz Gecenin bir vakti Uykumu bölmüşsün rüyamın ortasında Daha saçlarını örüyordum Al yanaklarının pembesinde Gözlerinle pişpirik oynuyorduk Dünyanın bir ucunda Kala kaldım pijama terlik evin içinde Nasıl baş edeceğim ben bunca şeyle Neyi nereye koyacağımı bilmeden Giderken her şeyini bırakmışsın Düzeltemiyorum toplayamıyorum Kaldım bir karmaşanın içinde Her yerde her şeyin dağınık göz önünde Kıyamıyorum değemiyorum perişanım İtinayla öpüp severek ipeklere kokulara Yükledim ağlayarak sevdanın vagonuna Gözlerin düşecek diye çok kokuyorum Kalbini arıyorum karmaşanın içinde Bindim yükün üstüne şehri dolaşıyorum Adres bırakmamışsın Ahmet Coşkun |
Kaleminiz gönül dostluğu için yazsın...
........................................................ Saygı ve selamlar..