içim de çölleşen kurak bir mevsim mi var?
yağmurum da kesildi, esmez oldu rüzgarım
yalnızlık dikili ağacım, gölgem bana yadigar
kendi yağımla kavrulur, küllerim de ben varım
***
sen artık ümitte besleme, bırak akmasın Nil,
Mısır ülkesi gibi kurusun, gönlümüzün tarlası.
hani taş taşımıştı gagalarında, o küçücük ebabil,
hani bir mucizeye şahit olmuştu ya, gökyüzü atlası.
***
susuyorsam eğer, kendimce, elbet bir sebebi
var ki; söyleyemem, bırak sözüm bende kalsın
bir günün akışındaydı, neydi bu kırılganlık habibi?
gözlerin söylemesin, bırak, gözlerin gözümde kalsın.
***
yoruldum, söylediğin her şarkı da, yoruldu bakışlarım
hüznün girdabındayım, düğüm atarlar boğazıma
bi dünya zindan yüklüyüm, söz yangını efkarım
geceler beste mi yapar ne, karanlığın koynuna.?
***
bazen, yollar bana dar geliyor, benzi solgun ışıkların
hangi umudun rengini yansıtır, fırçalarda ressamın?
her kelimem yas tutar oldu, gidince gelmez baharım
hiç bıkmadan büyüttüm içimde, lakin, ötelerde hayalim.
***
boğuluyorum, bu sevda sanırım, ömrümün son sevdası
hüzün koklayan bakışların vardı, kalbin kalbimin şuası
bu yaşıma kadar çarpıştığım dı; şiirin, içimin son kavgası
içimden geçenleri bir Rabbim bilir, o ki; gönlümün son duası.
***
yusuferdoğan