EMELNe gönülden sevenim var, yaşı gözden silenim, Ne güzelden yana şansım, ne de kıymet bilenim. Deli gönlün severek hep yaşamaktır emeli, Ne vefâ var, ne de içten, seni sevdim diyenim. Nice yıllar onadır hep akışım, çağlayışım, Nice gün gizleyerektir, gülüşüm, ağlayışım. Geliversen yine bir gün, atılıp kollarıma, Yakarıştır, sana her gün karalar bağlayışım. Dudağından dökülürken tadı baldır sözünün, Seni yıllar boyu bekler, özü sendir, özünün. Yüreğinden yanıyorken, gidemez istese de, Yine Hâle’n seni sevmiş, ateşindir közünün. Hâlenur Kor (Fe’ i lâ tün / fe’ i lâ tün / fe’ i lâ tün / fe’ i lün) |