Dünya bahçesinde, bir sen-mi varsın?
Bırak, bir köşede bende yeşereyim
Dünya benim, ahret benim; Diyorsun
Bırak, bir köşede bende yaşayayım

Senin hayalin sana, benimki bana
Aynı mezara konmayız, merak etme
‘Leküm diniküm’ der ‘Kuran’ inanana
Bırak, bir köşede bende yaşayayım

İnsan topraktan, topraksa damar, damar
Kimi kumlu, kimi teneke, kimi si kömür
Güçlü çirkefin dili, cazgırlaşınca çamur
Bırakmaz-ki, huzur bulup düşüneyim

Senin özgürlük alanın, benimki kadar
Falandan doğmuş sam; Suç-mu birader
Yezitlik yapanlar diyor-ki; Napalım kader
’Kerbelalar’ Kaderimiz olmasın, yaşayayım

’Yaşa,elinden mi alıyorum yaşamayı’ derler?
Havayı kirletmek,doğayı katletmek,çalmak
’başkası yaşamasın’ demekten başka nedir
’titre ve kendine gel’ senle eşitçe yaşayayım

Yarsuadım ;Din tevhitle sosyal yaralar
‘Kölelik, yönetim, faiz’ Kural ı kor; Krallar
‘Mülk Allahın’ kullar kendilerinin Sanarlar
Bırak , şirkine ortak olmadan yaşayayım