Vaktiydi İşte Bir İntiharın!Bir intihar vaktiydi gözlerinden düştüğüm an Sımsıkı sarılırken üşümek gibi biraz... Canıma tuz basarken şarkılar Şiirler alaycıydı satır aralarında. Gorki’nin bir kitabıydı hatırlıyorum Biraz mahçuptu ve biraz da sararmış Unutulmaktan rafta... Bir intihar vaktiydi,radyolar cızırtılı Televizyonlar siyah beyaz Ben kahır mektupları yazıyordum gök’yüzüne Sen çoktan açılmıştın denizlere... Hala menevişlenir mi gözlerin öfkelendiğinde? Benimkiler hala okyanus oluyor sen’i istedikçe! Vaktiydi işte bir intiharın! Ellerin pürtelaş, Gözlerin ağlamaklı! Gitmeli miydin bilmiyorum? Gittin mi? Onu da bilmiyorum! Ama biliyorum, çok sevdim seni Beni hiç sevmediğin kadar! 10:50/ 19 Mart Sevtap Kaya Nurgönül |