Uzaktan
Papatyalar kadınlarındı ama en çok erkeğin eline yakışıyordu
İnsanoğlu ise en çok kendine yakışmayanı yapıyordu. Uzaktan.. uzaktan herşey net görünüyordu, yaklaşınca çürümüşlüğün kokusu geliyordu. Çoktandır kimse dik yürümüyor, Sözüm meclisten dışarı ; hayvana özeniyor insan. Uyan! Nasıl derin bir uyku bu?! Hangi soya sığdıracaksınız puştlugu? Bir güzellik uğruna yakaya karanfili takmak varken, gidenlere yakıştırdık kırmızıyı.. Uzaktan..uzaktan herkes başka ağlıyordu, yaklaşınca görüyorduk gözyaşının rengi olmadığını.. Gülmek en çok çocuklara yakışıyordu, Ve Yalanı en çok onlar sevmezdi. Uzaktan..uzaktan yaşamak kolaydı, Yaklaşınca anladık ki yaşamak için ölmek gerekiyordu.. Zin Viyan |
kendine has öz güveniyle
bütün okuyucusuna
kendini hatırlatacak nitelikde
güzel bir paylaşım olmuş
kutlarım yürekten.yüreğini