MAVİNİN MAVİSİ
MAVİNİN MAVİSİ
O hiç geri adım atmadı, On beş yıla bir asır sığdırdı. Tanrı, önce Türk dedi ona, Omuzlayıp yurdunu, vurdu sırtına! Koparıp gökten yıldızı, Ayın önüne taktı! Bir çocuk eğildi, Fısıldadı kulağına, -Sen Atatürk’sün öylemi? -Gözlerime bak anlarsın. Bakınca çocuk Atanın gözlerine, Mavinin mavisi bir ışık gördü. Çanakkale’de bir birine çarpan mermileri, Sakarya’da kıpkırmızı akan nehri, Ve Anadolu’nun bağrında açan gülleri gördü. Sonra, Tanrı ,kucakladığı için bütün yurdu, Adına Atatürk koydu! Yusuf Yılmaz |
Güzel yüreği kutlarım.