Mehmet’imi gördüm, Çanakkale’de
Doğudan batıya, uzar gibiydi.
Toprağın altında, yatarken bile
Düşmanın içine, sızar gibiydi

Farkındaydı belki, o da son anın
Avcısı olmuştu, yurda konanın
Kalleş İngiliz’le, kahpe Yunan’ın
O mağrur başını, ezer gibiydi.

Türküler söylerdi, hep orta telden
Demini almıştı, ay yıldız gülden
Korkmazdı poyrazdan, tipiden, yelden
Karlı bir kış günü, tozar gibiydi.

Anzak’lar çok iyi, tanırdı onu
Vursalar da; vatan, bayraktı konu
Allah Allah derken, akmıştı kanı
Cennet’e ağıtlar, düzer gibiydi.

Asyalı Bozkurt’la, kemale erdi
Anadolu diyerek, canını verdi
Dünü yaşamıştı, bu günü gördü
Afrin’de Haçlı’yı, bozar gibiydi.

O ölmemişti ki, her devir sağdı
Yatağı ovaydı, taşları dağdı
Kanadını açtı, göklere ağdı
Yeniden destanlar, yazar gibiydi.

Dedi selam söyle, bizi görsünler
Parçalanmasınlar, dimdik dursunlar
Saros’a baksınlar, kafa yorsunlar
Vefasız Millet’ten, bizar gibiydi.

Necati’m Mehmet’in, bitmedi kaydı
“Her Türk asker doğar!”, âleme yaydı
Doğruldu yerinden, saydı da saydı
Kahrından haykırdı, kızar gibiydi.

Necati OCAKCI
18.03.2018
ANTALYA