Tad Vermiyor
Zamansız bir rüzgar esti
Hayat bağlarımı kesti Soluğun cana nefesti Kimse halimi sormuyor Sensiz hayat tad vermiyor Yaprağım yele savrulmuş Gonca gülümü el almış Dertler bir bir beni bulmuş Gönlüm huzura ermiyor Sensiz hayat tad vermiyor Yüce dağlara sis indi Gönül yurdum duman şimdi Yüreğime hüzün bindi Vuslat saatim vurmuyor Sensiz hayat tad vermiyor Uzadı bitmiyor kışlar Dönmez oldu göçmen kuşlar Sen gelince bahar başlar Mevsim bahara varmıyor Sensiz hayat tad vermiyor İbrahim Taşdemir |
iletişim kurmuş şair yüreğin
ne bir eksik ne bir fazla duygu yüklü
dizelerinizi beğeniyle okuyorum
Yorumlamaya çalışıyorum
kutlarım başarılarınızın devamını