’’ sevgilim, öyle yaralıyım ki anlatamam,pantolonuma değen o sıcak kan
ve yaralarımın üstünde boyunlarını eğip üzüntüden karnı çatlayan bitler
öyle yabancı geliyor ki bana, oysa şu an burada olmanı isterdim
vites kolunu sırtımdaki kurşun deliğine takip
geri vitesle beni sana getirmeni...’’




Müfredattan kaldırılmış dudaklarımız
çocuklar sadece gözlerimizin altını çiziyor, önemli olabilir diye
iyi mi böyle
duygusal zeka testiymiş, ani gidişlerin
ve sinir sistemimiz; büyük bir stadmış,sevmediğimiz seyircilerle dolu olan hınca hınç
ve helikopterle tam benliğimin ortasına indirildiğinde ayak bileklerin
nasıl bir şiir lan bu
sevişsek askeri darbe sanılacak!
gece ölüsü gibi bakma bana öyle
çok defa kobay olarak kullanıldı sözcüklerim ayrılıklar divanında
ayrılmak ki ; kendi tenini katlayıp,ütüleyip başucuna koymaktır, uyumadan önce


ağzımızda zangoç sesleri,aklı bütün olarak ret eden,
iman dolu göğüsten dart olmuyor,
kol bozuk o yüzden elini tutamıyorum...