visâl
İzmaritler toplanmış
Ağulu şans dilemelerle sokakları ardıma aldığım günsüzlükler başlamış Gündönümü bize uzağı bahşeden noktamız Sahi, Hiç noktamız olmadı Budanmış dallar olarak Yığıldı cümlelerimiz Vuslatın öbeklerine Tut ki; yalgın şarapsın Ekşi tadınla yılları itelersin Ruhu topraktan yapılmışlara Benzersiz kurgular lütfuyla Ak sevişmeler Çekip almalarla kan sarılmalar Tut ki; bulanık su’sun Akaçların derinden yarılır Kil tabletler minvali dağılıp gider Olabilecek her-likleri oldun Çoktan Atlara kanat takmış çocuklar Batıya doğru tuhaf gurbetlerini yaşıyorlar açlıkla Bugünlerde diyecek çok şeyim yok Kaktüslerle bezeli boz sılam var Tuttum ki; Bozkırım. |