Bir beyaz kuğu bir figür
kırılacak kadar ince
narin sütun gibi bir boyun
sevilmeyince
sahipsiz tenler gibi

cananlar canlar gibi

dilsizliği kederini tanımlar gibi

vakti zamanında üstüne titrenilmiş sevilmiş
el bebek gül bebek
tahtı yapılmış ta gönülde
bahtını anne bile yapamamış
bir kız çocuğu ki naif
ne bir dirhemin ayıp örteceği kan can ne
beline inan dalga dalga saçları gür
ne bir endam
ne tutsak ne özgür

bir kuğu bir narin figür
bir zarif tay bir süt kuzusu
anneye babaya nazı sadece kendine geçer buyruğu
uyruğu ne olursa olsun kadın her yerde kadın

her yaşta çocuk kalan her evresinde masum
içten içe kendine eriyen bir kokulu mum

haşin darbelere maruz kalan
kalbi kırılmış kolu kanadı kırık
uçamamış
yüzememiş derin deryalarda
bir çocuk kadın

başında ya bir abi ya bir baba
ya da zaptiye bir koca
çağlar boyu uçtan uca okunan
kırık dökük bir hikaye

KADIN yıkık duvarlara raptiyeyle tutturulmuş bir afiş kadın

Yüksel Nimet Apel

10 Mart 2018 Bodrum