YOL HİKAYELERİ 1
sol elimin ortasına
bir kızılcık diktim koş oğlum koş durma koş bu yollar yarına varır taşlıdır tozludur çamurdur şimdi saçlarına değen yağmurdur şehir minnetle eğilir önünde kaldırımlar alçacık kuşlar kanatlandıran yüreğin sıcacık koş oğlum koş durma koş bu mavinin sonu vardır elbet yıldızların koynunda büyür gece gölgelere saklanır gündüzleri körpe kuşlar da uçmasını öğrenir rüzgar kanatlarına sarıldığında koş oğlum koş durma koş biz varmadan orada olduğuna göre zamanın şakası yok sanırım o bizden hızlı koşuyor ali rıfat arku 27/02/2018 istanbul |