Kuşlarım var benim
Kuşlarım var benim
Kanatları sonsuzluğa açılan Gagasında küçük bir ekmek kırıntısı Yaşamaya çalışan Uçmaya çalışırken sonsuzluğa Kanat şakırtılarını duyarım uzaktan İçimi bir keder kaplar aniden Kırıntısını düşürür gagasından Süzülür yere doğru birden Tam varacağına ulaşmışken Ne için bu süzülüş diye düşünürken Kuşlarım kanat çırpar yeniden Yükselir semaya huzurum olmaya Uçun kuşlarım uçun umudum olmaya Kuşlarım var benim Kanat çırpar sonsuzluğa Naim DAĞLAR... |