UMUTHayatın yıldırımları düşerken göklerden, Yanan ateşlerin rengine daldım. Cellatlar koşarken yedi düvelden, Bir kuş yuvasından göğe ulaştım. Etrafı sarmışken kötü kokular, Bir gül bahçesinden bahara uçtum. Kılıçları bilerken usta mimarlar, Çıkan kıvılcımlarda hayale daldım. Büyükler düşmüşken makama, mala, Bir çocuk kalbiyle, oynayıp koştum. Çığırtkanların sesleri yükselse arşa Eğilmiş bir başla rükûa vardım. Kazanlarda kaynarken kin ile öfke, Yufka bir yürekle seyrana çıktım. Kırılmış kalplerle dolu gemide, Yön bulup dümeni, umuda kırdım. |