YASEMİN
Yasemin kokuyordu geçtiğin sokaklar
Ya da sen Kaldırımlarda ayak izlerinden kalma sıralanışlar Ne kadar da güzeller bir bilsen. Etraftan yansıyan ışıkların açıları hep sana çıkıyor Köşe başında yoğunlaşıyor ve kayboluyor. Tüm sokakta mazide kalmış aşkımızın alışılmışlığı Işıkları, izleri, sesleri ve kokuları Silen bir ilaç bulunmadı mı hala? Ölümden başka… Sinir sistemim ne zaman kurtulacak bu apansız filmlerden. Doktor! “Aldığım her duyumda yar var” Etrafımda benden başka koca duvarlar Hayalse bu koku, bu ses, bu izler, nasıl? Sarıya boyanmış bütün ışıklar Hüzne müptela sokak Yasemin kokluyor, duyuyor, görüyor, soluyor, hisler Hislerde yasemin çok Ama biliyorum Gerçekte hiçbir yerde… Yasemin yok… |