Bendim....
ÇOCUKLUĞUM
gelincik kırmızısı boyalıydı rüzgarların savurduğu yapraklar hayalinde rengini alıp gitti bir sap üzerinde sallanan kocaman bir baş bir dağın yamacına sığınmış böyleydi çocukluğum yalnızlığı kader olan hayat papatyalarla avuttu gençliğimi hep sevmiyor dedi beyaz yapraklar sevmiyordu hayat bazen eşitsizlik haksızlık değildi sadece kader siyahı sana bırakıp giden renklere küs geçti kalan yıllar sende karanlıklardan geçip gittin üstüne bastın görmedin hissetmedin ya kırmızıya ya maviye düştü gönlün bir HAYAT filminden düşüp kaybolan kocaman adam hatırlayamadığın BENDİM.. 25.02.18 ŞA. |