VİŞNE AĞACIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çocukluğumun geçtiği köhne ama tertemiz küçük evimizin bahçesinde bulunan onlarca meyve ağacından biriydi; Vişne ağacım.Hemen yanına babamın tahtalardan yaptığı küçük barakamızda nice güzel yaşantılar; komşuluklar, muhabbetler, şarkılar, türküler, dörtlüler, semaverler, kahvaltılar, hayaller saklıdır.Hepsinin insan olmayan en yakın şahidiydi Vişne ağacı.Kuruduğunu öğrendiğimde mazimin kuruduğunu ömrümün kuruduğunu hissettim.Çok üzüldüm.
Senden çok vişne topladım. Dalına ip bağladım salıncak yaptım. Yapraklarını kopardım oyuncak yaptım. Gölgende uzandım uykuya daldım. Üstüne çıkardım dalına basardım. Yükseklerden uzaklara bakardım. Düştüğüm de oldu, biraz sakardım. Tutunurdum sana geri kalkardım Vişne ağacım Senden çok vişne topladım Kuruduğun günü görünce Kırıldı kolum kanadım. |