SEVEMEM SENİ İSTANBUL KADAR

Ey sevdiğim, sevemem seni İstanbul kadar
İnan ki, bu kalbim onun hasretinden kokar
Ne olursun sen var git başka birine yar ol
Emin ol ki o sana benden daha iyi bakar
…
Hem bilirsin, ben sonbaharın evladıyım
Gecelerin sessiz ve yapayalnız adamıyım
Sen ey sevdiğim, aşkınla açılmış bir gül iken
Ben bu garip halimle sana yar olmamalıyım
…
İkimizde biliriz, yüreğim başkasını sevmez
Adı gibi hasretten gönül yolunu hissetirmez
Sen her ne kadar benim bu halime razı olsan da
Kusura bakma, bir gönülde iki sevda yeşermez
…
Senin varlığındır aşk adına gönlümdeki gerçek
Ama o şehr-İstanbul’dur koklayamadığım çiçek
Ne edeyim kara gözleri ile yüreğimi yakan yar
İnan aşk adına İstanbul dışında yok bir seçenek
…
Ne olur kırılmasın güzel gönlün benden yana
İstesem de bu perişan halden yar olamam sana
Ben böyle takvim yapraklarında solmuş iken
Ey nazlı yar, olur da umut bağlamayasın bana
…
Sende bilirsin,bu aşk imtihanı insanı çok ezer
Bir yerde başladı mı, ümidi o an içinde sezer
Ne olsun ki halen kavuşamadıysam ben ona
İnan her gün yüreğimde bir İstanbul’lu gezer


01 Kasım 2011
Bakü-Azerbaycan