SOKAKTA
SOKAKTA
Sokaktayım Benimle yalnız olan bir sokakta, yürüyorum Aşka yenilmiş, bu halimle o an süzülüyorum Bakmıyorum arkama, geride kalırken herşey Yardan uzak kalmışım, ardından ağlıyorum Ne vakit düşsem bu yollara, aşk belli ki zor Gözlerim ıslak, yanımda insanlar gidiyor Az ilerde yazlık bir kahve, içinde iki sevgili Üstümde paltom, ağzımda sigaram duruyor … Ve şimdilerde Sakalım kirlenmiş, benliğimde adımlar ağır Kendi yüreğimin gurbetinde kulaklarım sağır Durup bir köşede sokak lambasına yaslanırken Gözlerim iyi görmez, aşkın uzaklarında dağılır Gelip geçiyor insanlar, buaralar bugün boş değil Araba sesleri kafamda, kalan kaygılar benim değil Ve şimdi tükenir iken sağ elimde duran sigaram Cebi yırtık pantolunmda on kuruşum yerinde değil … Bilirim ya! Yalnız değilim, az ötede çöpleri karıştıyor bir kedi Sokaklar dar, insanlar bu halden zorla geçip giderdi Ardına saklanıp gözümden süzülür iki damla gözyaşı Yüreğim aşktan kamçılanırken, bir an sözüm kesildi Hemen yanıbaşımdan bir yosma geçer, nazlı adımlarla Yüreğim nefretle doldu ona baktığı o an ki bakışla Nazlıca yürüken arkasında laf atan mahalle gençleri Dönüp bakmıyor, şöhretten yakaladığı o havasıyla … Ve ben yine yalnızlığın hüznünde açlık türküsü gibiyim Ebediyete giden yarin ayrılığını kabullenmiş gibiyim Yine gönlüm yanar, bu sokakta son nefesimi verirken Hasretiyle yandığım yarime artık kavuşur gibiyim 23 Temmuz 2009 Doğubayazıt |