AĞAÇLAR AYAKTA ÖLÜR
Kimine göre çok basit bir adamım,
Kimine göre ise çok değerli. Kim ne düşünüyorsa düşünsün boşver, Hayat kim ne düşünüyor diye düşünmeye değer mi? Adam olan adamlar bir kez sever, Öyle her önüne gelen sevilir mi? Dolu başağın başı yerde olur, Boş başağın, boş insanın, başı yere eğilir mi? Benim yetiştiğim o yüksek köylerde, Dereler sen sen diyerek çağlarlar, Güneşe hasret kalan gökyüzüm, Hâlimi gördükleri için, benim yerime ağlarlar. Benim gezdiğim o eşsiz sahillerimde, Denizim hırçın, denizim dalgalı olur. Sen üzülme, çokta kafana takma beni, Severken ayrılan her yiğit yürekten yaralı olur. Kuldan medet ummam, kula yalvarmam Her şeyin doğrusunu Allah bilir, Allah görür. Ben bu dertten ölmesem de, iyi de olmam, Benim köyümde ağaçlar ayakta ölür. |