SÖYLE YAVRUCUĞUM
SÖYLE YAVRUCUĞUM
seni tanıdım tanıyalı içimde büyüyen tözdür nefretim bu yüzden boy boy büyütüp cepheye yollarım küfürleri bir ölüp bin dirilen sen bir türlü öldüremedim içimde büyüyen senleri bilirim arsızlığın hışmında her yer sana mezar ne zaman ki ağına düşse bir aşka nadan oooh keyfin gıcır insanlıktan almadan nasibini acelen ne ne bu telaş hele dur yavrucuğum hem hangi bakış daha affetmedim ki seni nefretim ezelden ebede var sen ateşini yanında taşı ölüler istifle yüreğinde sen ki bu kadar kaşarlanmış savaşçı kahpelik en büyük silahın üç kez sıçrasam n’olur yedi canlı olsam dahi başedemem ayak oyunlarınla senin nihayet ben ölürüm hem insan kaç kere ölür ki zaten ben kefenin kefen tabutun içinde ve sen benim içimde şimdi söyle yavrucuğum hangimiz ölüyüz Efkan ÖTGÜN |
geçmişten bu güne dönmesi zor olsada
değerli şiirlerinizden birini daha okudum
kalemin gücü diyelim sizi ve şiiri kutlarım.
yüreğiniz kaleminiz dert görmesin.kardeşin.s.e