Bir esinti Palandöken rüzgârı.
Estikçe eser yüreğim yakar.
Başı dik mağrurlu o beyaz karı.
Tozdukça tozar yüreğim yakar.

Ne kadar mutlusun sen Palandöken.
Ayrılık geldimi seninde önen.
Niye hüzünlendin yok seni döven.
Sustukça susar yüreğim yakar.

Benim gibi sende aşık mı oldun.
Yarın gitti ellere yürekten doldun.
Hazanınmı geldi sarardın soldun
Soldukça solarsın yüreğim yakar.

Erzurum denince artar efkârın.
Örtüye büründün başında karın.
Senden iyisi yok karşında yârin.
Aklıma gelince yüreğim yakar.

Selam sana Palandöken’im benim.
Ne kadar baş olsam sensin bedenim.
Sen  çekip gitseydin artardı gamım.
Çoğalır afkârım yüreğim yakar.

Kovdun başından rusu, ermeni, rumu.
Yârine sahip çıktın vermedin Erzurum’u.
Sen başından attın şükür zulümu.
Bir kahraman oldun elleri yaktın.

Keşke sahip çıksa idim yârıma.
Kol kanat gerseydim beyaz karıma.
Senin gibi bende mutlu sonuma.
Ulaşamadım ben yüreğim yakar.
10.12.2005