Üç Şey
Aç pencerenden göğü kokla
Nede ölüm kokuyor sokak Eğil toprağa öp alnından Yaşam tadında toprak Yitirmişse insan kendini Ve çaresizse gönül bahçesinde Kurutmuşsa bütün güllerini Yeniden açar bir başka bahar Yitirmişse insan sağ elini Dönüp bakar bir soluna İnsan tatmadan yokluğu Bilir miydi kıymetini Adam gece koyar başını yastığa Hıçkıra hıçkıra ağlar usulca Kaldırır başını vurur duvara Yine kalkar gecenin sabahında Kadın susar, kadınlar susar Susar susar ağlar Ağladıkça daha çok susar Acıya susar sevince susar aşka susar Kadın susarsa sokak susar Lamba söner sarhoş susar Kedi kaçar köpek susar Ve adam yine kalkar Doğarken kaybedecek üç şeyi var insanın Yaşam boyunca koruyacağı üç şey Sonuna kadar savaşması gereken Yalnızca üç şey Doğar insan bir anadan Gelmedir atadan Varmalı ailenin tadına Geri almadan yaradan Berduş olur gezersin Kimseye minnet eylemezsin Kaybettin mi masumiyetini bir kere Atan gelse dinlemezsin Tohum atarsın buğday olur Eve döner katık olur Nefesi veren yaradan Candan büyük değer mi olur? Yağız MİL |