Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Topraktan Bir İnsan
milyagiz
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 744 okunma
Topraktan Bir İnsan
Bir insan filizlendi topraktan
Yağmur geçti önce üstünden Güneş doğdu tepenin ardından Kış oldu ürktü yaşamından Yalnız kaldı, korktu Gece oldu yoruldu Yıldızları çekti üstüne -Onlar örtü oldu Bir insan büyüdü topraktan Bahar oldu, cemre düştü -Sabırsızlandı, çiçek açtı Yalanı yaşadı, kırıldı Yaz oldu, dili damağına yapıştı Asi bir ceylan gibi su kenarından -Susuzluğunu giderdi Bir insandı toprağın bağrından kopan Sonbahardı, terk edilmekte olan Bir insan yaklaştı Köklerini köklerine uzattı -Çok hasar aldı -Dayanamadı -Ortadan ikiye yarıldı Bir insan doğdu topraktan Ve bir insan devrildi toprağa Toprak bir anne gibi Şehvetle kucakladı insanı -Ve bir insan filizlendi o insandan. Yağız MİL |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Topraktan Bir İnsan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.1.2018 20:30:45
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 744
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.