kaldır ellerimi beni ona sal anlat anlat bana Düzgün’ce onu uyutmuşlar ağla sema ağla çağlasın Munzur çağlarca
kuş oldu uçtu kondu canıma yandı kuşburnu üşüdüm dalında
...
çıtı pıtıdır o benden çok kısa omuzlarında saçları kıvır kıvır son yazısı anlımda her sabah doğan güne inat sardılar onu bebeğini saramadığı kundağa
en son sen konuştun anlat onu anlat bana Sema!...
kaldır ellerini havaya adem oğlu ademim ben sonsuzluk sarıp götürmeden eskimeyen eskiler gibi onu bana getir getir sema!..
...
kör sağır uykusuz ve de renksiz beklerim volta atarım günlerce doğuramasa da umutlarımı kucaklar hayallerini koynuma alırırm sararım güneşi ben her gece
...
diyorlar ki gözleme gelemez yatmışım pusuya gözüme uyku girmez
uyu uyu be Şilan’ım varlığında hep ağıt yaktım yokluğuna ninni söylerim şimdi güzel rüyalar göresin diye!..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ey tanrım!.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ey tanrım!.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
şiir yorumu yapmak için yazmıyorum sevgili Orhan. Biliyorum Şilan'ı, hikayenizi. Son durumunu öğrenince sevindim. Ummak beklemektir. Beklemek yürekli olmaktır. Yürekli olmaya devam edin. Ona da acil şifalar diliyorum.
''en son sen konuştun anlat onu anlat bana Sema!...''
ah dostum ; haber alamamak kötü ...ama ümitvarım ben . en son aradığında şilan, haziranda elele verip düzgün bava' ya çıkıp merhamet dileyecektik cümle acı çekenler için ... dualarım , şefaatim Şilan'a... iyileşecektir , munzurun suyu kanı var onun damarlarında.
şiir yorumu değil belki bu herkesten af dileyerek ve ben diyorum ki ona ;
de wayi wayi Şilan (ah vay vay Şilan ) roz u tij esqe deyra veseno ... ( gün güneş onun aşkıyla yanıyor...)
sevgimle ..........
sema güler tarafından 5/17/2008 12:23:03 PM zamanında düzenlenmiştir.
bazılarımız tutunmuş hayata dört elle sarılmışken ölüm karşılar...
ölüm musalla taşında varlığını hissettirir..
ölüm beklense de beklenmese de
zulüm gibi görülür....
ama ölüm yeni bir yaşamdır...
kalemine sağlık...