Kopuk SayfaSeni düşündükçe geçmiş canımı acıtıyor Seni hatırladıkça anılar bir bir canlanıyor, Yalnız bırakışın tokat gibi yüzüme çarpıyor Yüreğim şimdi geçmişin izleriyle kanıyor... Nereye dönüp baksam hasretin beni yokluyor Özlemdemiyim, yoksa nefrettemi anlamıyorum, Geceler yorganı üzerime çeken ellerini arıyor Canımı canı sanan soluğunu bulamıyorum... Halbuki ne güzel günlerdi o yaşadığımız anlar, Ardına bakmadan kaçarcasına gidişin niye? Her gelişinde ayrılığın ayak sesi varmış, Suçum ne söyle! beni bırakıp gidişin niye? Sanki bir vedanın kopuk sayfasına bastım Elvedanın yaşları gözlerimden akıyordu, Anlayamıyordum yaşadıklarım yırtılmış, Maziye gömülen bir yalan romanmıydı... |