Bilirmisin yar, ne zordur hoşçakal demek
Yüreğimi toprağa bırakıp çekip gitmek
Çarasizliğin yolunda adım adım yürümek,
Çılgın gibi severken metanetli görülmek...

Bilirmisin yalnızlığı seçip hayale sarılmayı?
Omuzun varken dağlara, taşlara ağlamayı,
Gül yüzün varken, umutsuzluğa bakmayı
Bilirmisin, sensiz olmaktansa eceli çağırmayı.?

Yine dün gece seninle sabahı ettim
Seni düşündüm, bekledim, düşüme gelsen,
Anıları düşündüm, seninle o günlere gittim
Ah seni ne çok özledim yar, bir bilsen...

Bilirmisin boşa geçen zalim yılları?
Doğmamış şansın hiç olmayan umutları...
Haberin varmı, gelmeyecek aşkın yılları,
Bu denli severken neden gömülür umutları...

Bu gece ben yine hayalimde seninleyim
Yine uzaklardan gelip, gözlerime güleceksin,
Başımdan aşağı kır çiçekleri serpeceksin
Sonra bir veda busesiyle yine gideceksin...