Ufukta izi olmayan mevsimler Göğün kapısında yollar kalabalık Çölün ortasına düşer ağaç kökü Güneşli havada yağan yağmur Sınırsız zaman filizlendirdikçe Kurşun gibi yayılır karanfil kokusu
Hikâyenin geri kalanını yok Kısa pantolonlu kaldı tüm çocuklar Sana baktıkça kuşlar gülümsüyor Yansıyor yüzüne hüzmeli dua Masum uykuya dalmadan önce Civan gülümsüyor gamzeleri de Sığdırmak lazım büyük hayalleri bi başka zamana
Rüzgârın sırtında çoğalan sessizlik Islak akşamlara yıldızlar iner Kuşanır amber kokulu mehmetciği Yüzler gördüm soluğumda küçük! Yüzler gördüm soluğumda heybetli Yüzler gördüm tuhaf bir tat Kapı eşinden ağıtlar uçar Anadolu’ya
’’O an Rabbime dedim ki Yeni doğan süt kokan bebek olsam, uyusam’’
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karanfil Kokusu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Karanfil Kokusu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ağıtların arşa çıktığı anlardayız şair... duygular bile küskün olur mısralara mehmetçik yazıldıkça. hüzün dolu anlatımında beğeni ile okundu şiir saygılarımla
Tesekkurler guzide bacim duyarliligina. Kucakliyorum.