SONGönlümüz, gam-keder nedir, bilmezdi, Ocaklar sağlıkla tüttüğü zaman. Ayrılık, aklımıza bile gelmezdi, Trenler hüzünlü öttüğü zaman. Ömür takvimine düşünce kışlar, Etrafta hazin bir sessizlik başlar; Her sabah şarkılar söyleyen kuşlar Uzak diyarlara gittiği zaman. Yaşlılık, hastalık, sıkıntı derken, Fark etmedik gemi dibe giderken. Perdeler, bir gece kapanır erken Can, bedene veda ettiği zaman. Kefenin başucu az açılacak; Bu, dünyaya son bir bakış olacak. Belki de bir dostun gözü dolacak İki kürek toprak attığı zaman... Bu, son isteğimdir; unutma beni! Hiç görmesem de gelip gideni Ara sıra uğra...Duyarım seni Üzerimde otlar bittiği zaman. Ünal Beşkese (2006) |
böylesi bir erime ulaşmış meyvelerini tatmak ,okumamak;
ve şiiirin akustiğinde yok olup doruklara uçmak
işte böylesi bir şey!
mutlak suretle bestelenmeli bu çalışmalar.
Musiki bu güftlere ruh üfleyecek bestekarını bekliyor ki
Türk Müziğinde bu yeni soluklar büyük ses getirecek
kendi çağını aşarak...Canım babam benim!!!