İzi kalmaz ama acısı kalır belki yürekte
Sözü kalmaz fakat yazısı kalır belki kaderde



Işte bu yüzden
Közü savurmalı külleriyle
Yakmadan ellerimizle


Biliyorum dokunmak istemiyorsun
Tozlu raflara
Anılara


Ayağına dolanır, aksarsın
Ellerine bulaşır, korkarsın
Gözünden bir damla yaş gelir de
Yutkunamazsın



Satırlarını tek tek koparıp;
Bırak rüzgara
Uçurtma uçur yüreğinde sonra
Şarkılar söyle gökkuşağına
Hangi yağmurun ardından çıktın? diye sor



Renk renk onun yok siyahı
Anılarınıda kat arasına
Bir tek yağmurdan sonra gelsin yanına
Olur olmaz batmasın eline
Olur olmaz gelmesin gözlerinin önüne



Dokunma artık her gün
Ellerin yaralı
Dokunma artık
Gözlerin karalı
Dokunma artık
Dillerin yamalı
Söyletmeyin bir elif miktarını daha da gayrı



Bir Elif Miktarı 🍃