Dostlar
Öyle sevmişim ki düşlemeyi
Uçurumun kenarından düşürmüşüm kendimi Öyle kalkmışım ki birden geri Artık kimselere güvenmez olmuşum Güz bitti, başladı kışın evreleri Dostların bir yüzü gitti, gelir oldu diğeri Öyle şaşkına döndürdü ki bu yüzler beni Artık kimselere güvenmez olmuşum Ararken umudu öylesine sarhoştum ki Dosttan düşmanı ayırmaya gücüm yetmedi Dağlara kar düştü, yüreğime kor izi Artık kimselere güvenmez olmuşum |
Yüreğine sağlık