ne vakit dilim lal olsa
senli düşüncelere dalar
yüreğimle konuşur dertleşirim
enkaz altında kalan duygularıma
bir çıkar yol arar
avuturum bu ahvalde
mahzun olan gönlümü

mavi gökyüzü kızıla dönerken
sürgün yemiş
mavi hayallerimi düşlerim
hüzün bulutları içinde
bu dertten bizar olurum
titrek mum ışığı misali
gecenin ayazı vurunca içime
her yanım buz keser
titrer dururum
tenha gecelerin en koyu deminde

zamana bırakılan hayaller demlenirken
derin bir sükut var içimde
bir orman sessizliğinde
hüzünle anarken maziyi
gözümde canlanıyor
naftalin kokulu
başıboş anılar
hoyrat bir gecede
gözlerimde yaş
yüreğimde hazin bir telaş

her gece bir sükuttur
maviye sevdalı
rotasız seferlerde
tahayyüllerle dolu yalnızlığım
sessizliğe gömülürken yorgun gecede
hep bir ışık yanar gözlerimin ferinde
gözlerim gözlerinde

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 22-01.2018