Çocukların gülüşlerine..
yuğdum, akşamdan kalma kadehlerde
umuda sinmiş kan kokusunu.. kazıdım tırnaklarımla bulut bulut bir gök griliğini ulaşana dek gün maviliğine.. süzdüm karanlığını bıyıklarım arasından, ciğerlerime çöken sözcüklerin.. eledim ilmek ilmek de hazırladım yarınlara.. yıktım bağlılığını, akrebin yelkovana.. yelkovanın akrebe tutsaklığını, zamanın saatlere – saatlerin zamana bağını, ağır-aksak tüm düşleri... yıktım.. yıktım da inşaa ettim yeniden; avuç avuç, tuğla tuğla... gün gün, güneş güneş.. kurdum yeniden; umut umut, mavi mavi yarınları çocukların gülüşlerine.. |