ACIMASIZ HAYAT
Küçükken yoğurdu hayat beni,
Öğrendim güvenmemeyi, gülmemeyi, Bende isterdim insanları sevmeyi, Canımı acıtan candan olmasaydı. Önce çocukluğumdan vurdular, Acıyı yoksulluğu kendi elleriyle kaderime yazdılar, Acıyla yoğrulunca acıtır oldum acıtanı, Yoksulluk işledi kanıma sevmedim hiç parayı. Bir bayram babayla nasıl geçer tatmadım o duyguyu. Büyüdükçe bende acımasız biri oldum Canımı yakanın canını yaktım, Yakerken de hiç umursamadım, Affetmek Allah’a mahsus Ben masum doğdum, Büyüklerim sayesinde gaddar oldum Hayat bana acımadı, Bende acımasız oldum. 03.23.2015 Yemin |